เธอเป็นทุกๆ อย่าง สอนให้เข้าใจความต่าง
ตั้งแต่วันที่พบเธอ จากนั้นก็รูเสมอ
จากยอดไม้ใบกิ่ง ฉันเคยเข้าใจทุกสิ่ง
กาลเวลาไม่เคยประวิง กับสิ่งที่ฉันสงสัย
เพราะว่าทุกๆ สิ่ง ฉันเชื่อจริงๆ
หมดจดทั้งใจไม่ต้องการคำปราศรัย
จะมีคำพูดไหนชัดไปกว่าการกระทำ
อยู่กับเธอแล้วใจฉันมันโคตรทุกข์
พอมีเธอแล้วไม่ค่อยมีเลยความสุข
สุขเดียวที่ฉันรู้จัก คือสุขทุกข์ระทมตั้งแต่วันจันทร์
อยู่กับเธอแล้วใจฉันมันโคตรทุกข์
ตั้งแต่วันจันทร์ไปจนถึงวันศุกร์
ไม่กังวลก็ต้องทนเหงา กลายวันเศร้าทุกวัน
ไม่มีเธอคงเหงา (ไม่มีคำว่าเรา)
แต่อยู่ไปก็เศร้า ขอเหงาคนเดียวยังดีกว่า
เพราะว่าทุกๆ สิ่ง ฉันเชื่อจริงๆ
หมดจดทั้งใจไม่ต้องการคำปราศรัย
จะมีคำพูดไหนชัดไปกว่าการกระทำ
อยู่กับเธอแล้วใจฉันมันโคตรทุกข์
พอมีเธอแล้วไม่ค่อยมีเลยความสุข
สุขเดียวที่ฉันรู้จัก คือสุขทุกข์ระทมตั้งแต่วันจันทร์
อยู่กับเธอแล้วใจฉันมันโคตรทุกข์
ตั้งแต่วันจันทร์ไปจนถึงวันศุกร์
ไม่กังวลก็ต้องทนเหงา กลายวันเศร้าทุกวัน